Balaton Węgry – 28 lat życia Lajosa Lóczy

Balaton Węgry w centrum zainteresowań badacza

Czy wiecie, że przez 28 lat ponad 60 pracowników – w tym naukowcy zagraniczni – pracowało nad warunkami fizycznymi, chemicznymi i meteorologicznymi jeziora Balaton ?

Naukowcy wnikliwie studiowali strukturę  geologiczną i topograficzną  tego obszaru. Nic w tym dziwnego, ponieważ Balaton Węgry jest jednym z największych i najważniejszych jezior w Europie Środkowej. 

Balaton Wegry
Balaton Węgry, foto: Antti T. Nissinen, lic. CC BY 4.0 Deed

Badacze dokonali także charakterystyki etnograficznej ludności zamieszkującej tereny wokół jeziora.  

Balaton Wegry lodz
Balaton Węgry, foto: pixaby

Tym ogromnym zespołem ludzi, wieloaspektowym zadaniem, kierował Komitet Balatonu węgierskiego Towarzystwa Geograficznego, pod przewodnictwem Lajosa Lóczy.

W tym czasie Lajos Lóczy jest na ustach wszystkich naukowców nie tylko węgierskich, ale i zagranicznych. Odpowiadał za bardzo duży projekt. Był głównym koordynatorem projektu.

Wśród pracowników podziwiano jego zdolności organizacyjne i przede wszystkim wszechstronną wiedzę, która w przypadku tak ogromnego przedsięwzięcia była kluczowa. 

To dzięki niemu cały projekt przebiegał bez zakłóceń.

Wielką zasługą Lajosa Lóczy było to, że wokół projektu, potrafił skupić najwybitniejszych naukowców i specjalistów z różnych dziedzin i dyscyplin, w tym z innych krajów.

Dlaczego Balaton był w takim centrum zainteresowania Lajosa Lóczy ?

Balaton zaczął wysychać – szukano przyczyn

Cały plan badań zainspirowany został niezwykłym spłyceniem i wyschnięciem Balatonu na dużą skalę. Co było tego przyczyną i jakie były tego konsekwencje to były pytania, na które zespół postanowił odpowiedzieć.  

Problem badawczy, sam w sobie był już trudny, a Lajos musiał uwzględnić jeszcze nieporozumienia w tak dużym zespole i oczywiście problemy finansowe, bez których nie mogło się przecież obejść.  Jak to zwykle z projektami badawczymi bywa, doszło do dużego niedoszacowania kosztów i prawie wystąpiła konieczność przerwania projektu.

Lajos Lóczy był  jednak gwarantem sukcesu projektu.

Wszyscy na tyle podziwiali jego nieugiętą konsekwencję w działaniu, że udało mu się pozyskać pieniądze od Węgierskiej Akademii Nauk. Otrzymał wsparcie od hrabstwa Veszprém i zjednał sobie wielkiego mecenasa ówczesnych badań przyrodniczych Andor’a Semsey’a, który wyłożył sporo pieniędzy na projekt Balaton Węgry.

Balaton Wegry przyroda
Balaton Węgry, wieczorem

Skromność, ale zarazem bezpośredniość Lajosa pozwoliły pokonać wszystkie inne niedogodności w zarządzaniu tak wielkim projektem i ukończyć ten długi projekt z sukcesem.  

Lajos Lóczy osobiście przeprowadził szczegółowe badania geologiczne obszaru wokół Balatonu, a wyniki swoich prac podsumował w wydanej w 1913 roku książce ‘’Formacje geologiczne wokół Balatonu i ich osadnictwo według regionów’“.

Geologiczne formacje, które opisywał Lajos Lóczy – jezioro Balaton Węgry. Film promocyjny Parku Narodowego – ok. 2min

Warto podkreślić ten fakt, ponieważ była to  pierwsza monografia Balatonu.

Praca ta została nagrodzona przez Towarzystwo Geologiczne Magyarhoni medalem Józsefa Szabó w 1915 roku, a Węgierska Akademia Nauk przyznała jej główną nagrodą w 1916 roku.

Balaton Wegry formacje skalne
powulkaniczne formacje skalne Balaton Węgry

Ponadto wyniki badań opublikowano w języku węgierskim i niemieckim w 33-tomowej serii zatytułowanej ‘’Wyniki badań naukowych nad Balatonem’’.

Zdobyły międzynarodowe uznanie.

Inspirujące życie Lajosa Lóczy

Urodził się 4 listopada 1849 roku w Bratysławie. Dzieciństwo spędził w Opálos niedaleko Aradu. Edukację zakończył w Arad, a po ukończeniu szkoły średniej studiował w latach 1869-74 na Uniwersytecie w Zurychu, aby w 1874 uzyskać dyplom inżyniera.

Po studiach chciał  pracować jako inżynier w rodzinnym mieście Arad, ale spotkanie z  Józefem Krennerem  – znanym węgierskim mineralogiem i geologiem zmieniło jego plany i wpłynęło na dalszą ścieżkę kariery.

Zostaje zastępcą kierownika muzealnego składu minerałów Muzeum Narodowego, a następnie zaczyna się jego wieloletnia przygoda z geologią i geografią.

W połowie lat siedemdziesiątych XIX w wyrusza na  wyprawę badawczą z innym uczonym hrabią Béli Széchenyi von Sárvár-Felsővidék do Azji Wschodniej.

Wyprawa trwała od 1 listopada 1877 do 1 maja 1880. W czasie swojej podróży udał się do Kalkuty, a stamtąd do Dardżyling (ang. Darjiling, a dawniej stosowano zapis Darjeeling). Co może fascynować najbardziej w tym terenie. Odpowiedz jest jedna: Himalaje.

Himalaje pasja

Podróżnik nie traci czasu, z pasją sporządza mapę potrójnego obszaru styku granicznego Bhutan-Sikkim-Tybet.

Odkrył, że za głównym pasmem górskim Himalajów leży inny ogromny łańcuch górski, który nazwał Transhimalaje.

Himalaje go pasjonują.  W tym czasie oddaje im się bez reszty.  Z innymi badaczami bada ich nawet strukturę.

Kolejny etap jego podróży to malownicza wyspa Jawa w Azji Południowo-Wschodniej, jedna z Wielkich Wysp Sundajskich, gdzie postanawia przyjrzeć się bliżej wulkanowi Merapi.

To czynny wulkan w środkowej części Jawy w Indonezji, zaliczany do stratowulkanów.  Jego wysokość wynosi 2910 m n.p.m.

Po dokonaniu badań w pobliżu obecnie dużego miasta Yogyakarta, udaje się do Szanghaju, gdzie sporządza mapę delty rzeki Jangcy.

Po pokonaniu 600 km wzdłuż Wielkiego Muru w Chinach , dociera na pustynię Gobi.

Tutaj Lóczy spędza kilka miesięcy zgłębiając tajniki pustynnego piasku.  

Wyczerpując swoje plany badawcze, wyprawa zahaczając o Tybet i Birmę powraca do Węgier. 

Lajos Lóczy kontynuuje pracę w Muzeum Narodowym, skupiając się przede wszystkim opracowaniem materiałów zgromadzonych i przywiezionych z  Azji.

Obserwacje poczynione podczas wyprawy oraz wyniki badań opublikował w swoim trzytomowym dziele pt. Naukowe wyniki podróży Béli Széchenyi’ego do Azji Wschodniej.

Praca ta została opublikowana również w języku niemieckim i zyskała niepodzielne uznanie międzynarodowe, a sam Lajos zyskuje międzynarodową sławę.

Jego doświadczenia i profesjonalizm w mapowaniu terenów powodują, że w 1883 roku został zaproszony do Instytutu Geologicznego jako geolog wydziałowy i powierzono mu mapowanie regionu Hegyes-Drócsa.

Wspaniały nauczyciel

Plan Balaton Węgry został zrealizowany, wyprawa do Azji została zrealizowana. Lajos Lóczy, w  1886 roku, zostaje mianowany publicznym nauczycielem nadzwyczajnym geologii technicznej na Politechnice.

Przez trzy lata wykłada na Wydziale Nauk Stosowanych.

1 lipca 1889 roku został mianowany publicznym nauczycielem stałym na Wydziale geografii powszechnej Uniwersytetu w Budapeszcie.

 Z pozyskanych informacji wynika, że był znakomitym nauczycielem, uczniowie uwielbiali go za wnikliwy i praktyczny sposób nauczania, za praktyczną naukę przedmiotu, liczne przekazywane ciekawostki i opisywane doświadczenia.

Na zajęcia i studiowanie u niego zapisuje się wielu studentów z zagranicy.

To on wykształcił wielu znakomitych naukowców, specjalistów i pasjonatów w dziedzinie geologii i geografii. Balaton Węgry często był tematem jego rozmów i wspomnień.

Umiera w 1920 roku. To smutna data nie tylko dla Węgrów, ale również dla całego świata.

Malutki pośredni polski  akcent…

Istnieją przesłanki, że Sven Hedin (szwedzki podróżnik, geograf, badacz ) nazwał  szczyt  jego imieniem. To  jeden z 8000-metrowych szczytów Himalajów, który obecnie na mapach Indii jest oznaczony jako Lhotse.

Gdyby tak było to górę próbował zdobyć  w 1989 roku polski himalaista Jerzy Kukuczka.

zapis promocyjny

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

2 × dwa =