Nano – żywność. Ryzyko.

Okazuje się, że temat nano – żywności nie jest nowy, choć w świadomości społecznej mniej znany niż żywność GMO …  Być może na codzień zjadamy produkty nanotechnologii, nie mając o tym pojęcia?

NANOTECHNOLOGIA i LUDZIE.

Nanotechnologia to odnoszące się do materiałów i systemów procesy, które istnieją i działają w skali 100 nanometrów (nm) lub mniej. Poddaje ona manipulacji materiały i tworzy struktury i systemy w skali atomów (w nanoskali). 

Właściwości i efekty nanocząstek i uzyskanych z nich materiałów różnią się znacznie od większych cząstek o tym samym składzie chemicznym.

Nanocząsteczki mogą być chemicznie reaktywne i bardziej niż większe cząstki bioaktywne. Ze względu na ich niewielkie rozmiary, nanocząstki mają ponadto dużo większy dostęp do naszych ciał, jest to bardziej prawdopodobne, niż w przypadku większych cząstek, że mogą wejść do komórek, tkanek i narządów.

Te cechy powodują, że są one chętnie wykorzystywane w przemyśle spożywczym jako:

• dodatki dietetyczne,
• mocniejsze aromaty i barwniki,
• antybakteryjne składniki żywnościowe
• opakowania.

Jednak te same cechy mogą także powodować większe ryzyko toksyczności dla ludzi.

RAPORT Przyjaciół Ziemi

Już w 2008 roku ukazał się poświęcony tej tematyce >> Raport organizacji Friends of the Earth (pol. Przyjaciele Ziemi), będącej największą na świecie federacją organizacji ekologicznych, skupiającą grupy członkowskie z 77 krajów. W raporcie możemy przeczytać mnóstwo ciekawych i szerzej mało znanych rzeczy.

Otóż wyprodukowano nanocząstki, emulsje i nano-kapsułki które są stosowane w:

• rolnictwie,
• przetworzonej żywności,
• opakowaniach do żywności i materiałach do kontaktu z żywnością, w tym przechowywania żywności (pojemniki, sztućce i deski do krojenia).

Przyjaciele Ziemi zidentyfikowali 104 (Raport jest z 2008r – dop. aut.) z tych produktów, które są już w sprzedaży na rynku międzynarodowym. Jednak biorąc pod uwagę, że liczni producenci żywności

mogą być niechętni do reklamowania nanomateriałów jako zawartości swoich produktów, oznacza to, że wspomniane 104 produkty to tylko niewielki ułamek całkowitej ilości dostępnych na świecie.

MAMY PRAWO POWIEDZIEĆ ‘NIE’ NANO –  ŻYWNOŚCI.

Na stronie 44 Raport zwraca uwagę, że przemysł zlekceważył wstępne publiczne zaniepokojenie pojawieniem się nano – żywności.

Świadomość społeczna na temat nanotechnologii pozostaje bardzo niska. Jednak badania pokazują, że gdy ludzie raz otrzymają informacje na temat nanotechnologii, nie chcą jeść nano żywności lub pokarmu zapakowanego w opakowania zawierające nanomateriały.

Inicjatywy społeczne i eksperymentalne badania sugerują, że opinia publiczna jest zaniepokojona, gdyż wiele tych samych problemów zidentyfikowano w odniesieniu do żywności GMO, m.in:

• brak przejrzystości (jawności) w wykorzystywaniu przez przemysł spożywczy nanotechnologii
• narażenie na brak wyboru – poprzez brak oznaczeń / etykiet – możliwości identyfikacji produktów spożywczych zawierających nanomateriały. Ludzie nie mogą świadomie wybierać pożywienia.
• zagrożenie dla zdrowia i środowiska naturalnego,
• niesprawiedliwy podział ryzyka i korzyści,
• brak udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji o stosowaniu nanotechnologii w przemyśle spożywczym.
  

CHODZI NIE TYLKO O ZDROWIE. 

NANO – ROLNICTWO.  DALSZA KONCENTRACJA KORPORACYJNEJ KONTROLI NAD JEDZENIEM ? Tak postawione pytanie możemy znaleźć na stronie >> Friends of the Earth

Cytowani tam Dr Gyorgy Scrinis i Dr Kristen Lyons stwierdzają wprost:  “W zakresie stosunków gospodarczych, nanotechnologia stwarza nowe możliwości w zakresie rozszerzenia i dalszej integracji korporacyjnej własności i kontroli w ramach i pomiędzy sektorami systemu rolno-spożywczego”

DLA ZAINTERESOWANYCH TEMATEM – w Pobierz załącznik (poniżej) – interesujący materiał autorstwa Katarzyny Dominiki Szponder z AGH w Krakowie.