Niesamowity ! Muhammad Suhail

Nastąpi przełom?

Innowacyjny projekt Muhammada z Mangaluru może pomóc wykryć niedożywienie u dzieci.

Jego inspiracja?

Dr Manu Prakash, który wprawił w osłupienie społeczność naukową, przez wynalezienie kieszonkowego mikroskopu papierowego, który może wykrywać malarię, a kosztuje tylko 50 centów!

Zaledwie miesiąc temu Muhammad Suhail  skończył 18 lat. W wieku, w którym większość uczniów jest zajęta decydowaniem, jaką drogę zawodową wybrać, lub szkołę, w której chcą się uczyć, ten nastolatek z Mangaluru jest już badaczem, przedsiębiorcą i odbiorcą prestiżowego Pradhan Mantri Rashtriya z Bal Puraskar (Dziecięca Narodowa Nagroda za Wyjątkowe Osiągnięcia, którą otrzymał niedawno).

Otrzymał to wyróżnienie za opracowanie nieinwazyjnej i prognostycznej metody diagnozowania przedobjawowego niedoboru energii białkowej (PEM) za pomocą papierowych pasków kosztujących tylko dwie rupie! ( 0,11 zł )

Nie wiesz czym jest PEM? Cóż, mówiąc prościej, jest to forma niedożywienia wynikająca z braku białka w diecie.
The Better India (TBI) skontaktował się z nastolatkiem z Mangaluru, aby dowiedzieć się więcej o jego drodze do tej innowacji.

Kiedy dorastał w Srirangapatna w dystrykcie Mandya, ogromne archiwum książek z różnych dziedzin należące do jego rodziców otworzyło puszkę Pandory dla Suhail w młodym wieku.
Mól książkowy z ręką na sercu, twierdzi, że czytał jedną książkę dziennie!
Młodzieniec był wszechstronny – biegły w jodze, śpiewie, pisaniu, karate, a nawet szachach.
Zainteresowanie nauką zaczęło się po tym, jak zaczął odwiedzać wystawy w okolicach Sriangapatna i później Mangaluru, gdzie dokładnie analizował działanie prototypów na wystawie i zadawał pytania twórcom, aż jego ciekawość została zaspokojona.

Dodaje, że zagłębił się w naukę jeszcze bardziej, gdy jego rodzice postanowili podarować mu laptopa z połączeniem z Internetem. Uważa internet za swojego najlepszego nauczyciela.

Miał zaledwie 14 lat, kiedy opracował projekt „Chodźmy, aby wygenerować energię elektryczną”, gdzie zbudował działający model piezoelektrycznej płytki 40 × 40 cm, która generuje energię elektryczną, gdy ludzie na niej staną.

Czym jest piezoelektryczność? Jest to ładunek elektryczny, który gromadzi się w pewnych materiałach stałych, jeśli wywierany jest na nie nacisk fizyczny.
Zainstalował płytkę piezoelektryczną w historycznym Gumbaz Srirangapatny – ostatnim miejscu spoczynku Sultana Tipu. Pomnik przyciąga setki ludzi każdego dnia, a energia elektryczna generowana z projektu Suhail rozświetla części pomnika. Eksperyment udowodnił, że panele te mogą być wykorzystywane w miejscach publicznych, takich jak centra handlowe, stacje kolejowe lub stadiony do wytwarzania energii elektrycznej.

Jak działał model?

Suhail zaczął od stworzenia panelu, wykorzystując dwie płyty ze sklejki o wymiarach półtora metra kwadratowego każdy. Umieścił ogniwa przetwornika piezoelektrycznego na jednej z płyt warstwowych w postaci matrycy i podłączył 40 ogniw przetwornika równolegle do siebie.
Następnie pokrył pierwszą deskę ze sklejki drugą.

„Kiedy chodzisz po panelu piezoelektrycznym, przetworniki umieszczone w macie tracą swój kształt i odzyskują. W tym procesie płynące elektrony wytwarzają elektryczność, która może być przechowywana w dołączonej baterii, a następnie wykorzystywana do różnych celów ”, mówi Suhail.

Jeden taki panel może pomóc zaoszczędzić do 400 jednostek energii rocznie i przetrwać do dziewięciu lat. Proces wytwarzania panelu i jego konserwacja są opłacalne.
Trzeba dodać, że, ten eksperyment otrzymał ponad 50 nagród.

Projekt niedożywienia

Przechodząc do projektu, który zawrócił mu w głowie, Suhail twierdzi, że wszystko zaczęło się w nudny piątkowy wieczór w 2017 roku.
Opowiada historię:

„Byłem znudzony, tego wieczoru oglądałem filmy z kotami, kiedy Swastik (jego partner projektu) opowiedział mi wykładzie dr Manu Prakash otwierającym Międzynarodowe Targi Nauki i Inżynierii (ISEF). Umieściłem jego nazwisko w pasku wyszukiwania na YouTube. Przez cały jego TED Talk nie było chwili, w której chciałbym zatrzymać film lub przestać oglądać. Jego wynalazki i odkrycia, takie jak zamienienie taniego materiału, takiego jak papier, w coś o wiele więcej, niż płótno poplamione atramentem, zachwyciło mnie. Jego wizja by uczynić naukę przystępną dla wszystkich, zainspirowała mnie ”- mówi zachwycony nastolatek.

I tak dr Manu Prakash, poprzez ekran wirtualnego świata, stał się ich Dronaczaryą – guru.
Przedstawiamy ci krótki profil dr Prakasha. Jest on renomowanym biofizykiem, a także adiunktem bioinżynierii na Uniwersytecie Stanforda w USA. Szturmem zdobył poparcie naukowej społeczności, poprzez opracowanie papierowego kieszonkowego mikroskopu, który nazwał „Foldscope” – drukowany, szybki do złożenia mikroskop wykonany niemal w całości z kartki papieru i wystarczająco silny, aby wykryć pasożyta malarii w kropli krwi i kosztujący tylko 50 centów.Jest pionierem „taniej nauki”, w której wymyśla zaawansowane technologicznie narzędzia przy użyciu niedrogich materiałów. Chociaż wiele z tych narzędzi rozwiązuje skomplikowane problemy, ich niski koszt i proste projekty sprawiają, że są one dostępne dla wszystkich!

Po tym wyszukał w Google 10 najbardziej zabójczych chorób w Indiach. Pojawiły się powszechnie znane takie jak Alzheimer i atak serca. Przeglądał strony internetowe, aż wszedł na stronę Światowej Organizacji Zdrowia w sprawie niedożywienia. Był wstrząśnięty.
Jedno na pięć dzieci na świecie jest niedożywione. Następnie przeczytał, że choć liczba dzieci cierpiących na niedożywienie w Indiach wynosi setki tysięcy, dotyka miliony ludzi na całym świecie.
Szacuje się, że 3 miliardy dolarów przeznacza się na podejmowanie środków w celu zwalczania niedożywienia, a WHO dąży do wyeliminowania niedożywienia na świecie do 2025 roku.
Jego badania pomogły mu zrozumieć, że, poza monitorowaniem wzrostu, mierzeniem obwodu ramienia lub testem białkowym wymagającym pobierania krwi, nie istnieją nieinwazyjne tanie narzędzia do przed objawowej diagnozy niedożywienia.

Biorąc pod uwagę, że większość dzieci cierpiących z powodu niedożywienia pochodzi z niższych środowisk społeczno-ekonomicznych, test białkowy nie jest dostępny dla wszystkich. I tak Suhail i Swasthik spędzili pięć godzin, omawiając, w jaki sposób mogliby opracować urządzenie, które wyeliminowałoby używanie strzykawek i wielu skomplikowanych kroków.

Historia dr Prakasha zainspirowała Suhail do eksperymentowania z papierem w celu zdiagnozowania przed objawowego PEM. Podczas analizy prac naukowych i czasopism zauważył, że dzieci nie mają takiego samego poziomu niedożywienia w swoim ciele. A zatem, w oparciu o poziom białka, należy im podawać inny rodzaj diety.
Ale rząd centralny w Indiach zalecił tę samą standardową dietę dla wszystkich dzieci cierpiących z powodu niedożywienia. Opracowanie papierowego narzędzia, które może przewidzieć poziom białka we krwi dziecka w zaawansowanym stadium, było dla niego bardzo ważne.

„Przez bardzo długi okres czasu, badanie krwi było jedynym sposobem identyfikacji niedożywienia. Test był nie tylko kosztowny dla rodzin poniżej granicy ubóstwa, ale także zwiększał obciążenie środowiska, ponieważ odpady medyczne nie są właściwie usuwane. Postanowiłem więc użyć papieru do przeprowadzenia tych testów. ”

Jak to działa?

Swojemu wynalazkowi nadał nazwę „Bardzo tanie papierowe narzędzie presymptomatycznego diagnozowania i odżywiania dla PEM” – proces rozpoczyna się od pobrania próbki śliny dziecka na papier.
Jeśli kolor papieru się zmienia, wskazuje to, że dziecko ma niedobór białek i składników odżywczych. Później Suhail opracował również aplikację mobilną, w której można zeskanować papier, aby sprawdzić procent białka lub poziom niedożywienia. Biomarker w ślinie jest skorelowany z poziomem białka we krwi.

„Metoda kosztuje 2 rupie i zajmuje zaledwie dwie minuty. To przełom pod względem kosztów i wyników w postaci zerowych odpadów biomedycznych ”- dodaje Suhail.

Pilotaż został przeprowadzony na pacjentach w ośrodku badawczym Yenepoya i okazał się być skuteczny.

Z prezydentem Ramnathem Kovindem

„Ten przełom nie byłby możliwy bez wsparcia Dr.Sindu Priyi, Dr.Rekha PD, Dr. Sudhakara Prasad i Sonii Joseph z Yenepoya University, Dr.Rohan z Kanachur Institute of Medical sciences i Dr. Srinivas Hotha z IISER, Pune. Chcę wyrazić moją najgłębszą wdzięczność swojemu partnerowi projektu, Swasthikowi Padmie, moim rodzicom i krewnym ”, promienieje Suhail

Kiedy pytam go, czy chce skomercjalizować wynalezione narzędzie, młodzieniec odpowiada:

„Chcę, aby było ono swobodnie dostępne dla społeczeństwa, abyśmy mogli wspólnie rozwiązać problem niedożywienia, łącząc wysiłki. To mój wkład dla mojego kraju ”.

Uznając wynalazki początkującego naukowca, MIT Lincoln Laboratory, wraz z Międzynarodową Unią Astronomiczną, na targach Intel ISEF 2018 w Pittsburghu w maju, nazwali po Suhailu małą gwiazdę.

Podsumowuje i zachęca:

„Nie gońcie celów krótkoterminowych. Skierujcie wzrok na cel i pracujcie nad nim tak, jakbyście byli o 30 lat starsi. Nie pracowałem nad moim projektem jako uczeń klasy 12, ale jako Suhail za 30 lat. Wyobraziłem sobie siebie jako odnoszącego sukcesy innowatora i członka wydziału na Harvardzie, takiego jak Dr Manu Prakash. Nie bądźcie zależni od zewnętrznej motywacji. Dążenie do ciężkiej i mądrej pracy oraz podejmowanie szybkich decyzji musi pochodzić z wewnątrz. Jeśli to zrobicie, nic nie powstrzyma was przed zostaniem najlepszą wersją siebie. ”

Serdeczne podziękowania dlaThe Better India za możliwość skorzystania z materiału.