Architektura botaniczna: Matteo Thun i projekt winnicy niemieckiej.

Na zboczach doliny Mozeli w Niemczech, rodzina Longen zajmuje się od pokoleń uprawą winogron. Winnica obejmuje obszar 6500 metrów kwadratowych, a ponadto drzewa owocowe, wykorzystywane także w produkcji wina. Winnica produkuje wino typowe dla tego obszaru: białe o delikatnym smaku.

Na terenie winnicy, włoski architekt Matteo Thun zaprojektował architekturę ”botaniczną”: struktura budynków harmonijnie wtapia się w krajobraz, miesza się z sadem nie będąc przy tym szczególnie inwazyjną.

Rodzina Longen w swojej winnicy chciała mieć strukturę, która będzie integrować się z produktywną częścią istniejącą wcześniej.
Matteo Thun architekt, w pełni szanując tę linię projektu, stworzył we współpracy z firmą architektoniczną – Stein Hemmes Wirtz i architektem krajobrazu Johannes’em Cox’em, rodzaj zrównoważonej małej wioski w sadzie, składającej się z dwudziestu domów.

Drzewa owocowe takie jak cytryny, orzechy, limonki i kasztany, otaczają kompleks, oferując spokój i większą interakcję ze środowiskiem naturalnym.

Goście mogą przebywać w małych budynkach wybudowanych z kamienia z odzysku z oryginalnych piwnic, co dodatkowo wpisuje się w lokalną tradycję.

Domy są wykonane z łupków i nie są większe niż 20 metrów kwadratowych, konstrukcja jest prosta, dająca pierwszeństwo czystości formy.

We wnętrzu dominuje głównie drewno pomalowane na biało, w towarzystwie tradycyjnych tkanin i naturalnych materiałów.

Każdy dom posiada drewniany taras i ogród. Drewniana podłoga wewnątrz jest taka sama, jak podłoga tarasów zewnętrznych. Tworzy to przestrzeń płynną i ciągłą.

Każdy ogród jest otoczony żywopłotem z malinami i jest zaprojektowany w celu zaspokojenia różnorodnych potrzeb gości. Każda zielona przestrzeń jest tak zaplanowana, aby była możliwość uprawiania go w różny sposób, według zmieniających się cech i typu.

Dostępne opcje to: “jardin potager”, ziołowe, ale także cieniste ogrody, angielski, z ogrodem różanym i drzewami owocowymi.
Natura staje się integralną częścią projektu, w formie ogrodu warzywnego, partycji i wiele więcej.

Cały projekt w praktyce spełnia kryteria zrównoważonego projektowania, odzyskiwanie genius loci, ducha miejsca starożytnego Rzymu i tworzenie synergii między interwencją człowieka i naturą.

Matteo Thun przestrzega zasady “trzy zero”.

• Zero kilometrów, a więc wybór i wykorzystanie lokalnych materiałów budowlanych.
• Zero CO2 poprzez stosowanie technik budowlanych w celu obniżenia emisji – budynki, które mogą mieć tendencję do zerowej emisji.
• Zero odpadów, ostatecznie zapewniając optymalizację budżetu odpadów, biorąc pod uwagę cały cykl życia materiałów.

Projekt został nagrodzony “Architekturpreis Wein 2013”, przyznawaną przez Ministerstwo ochrony środowiska, rolnictwa, żywienia, uprawy winorośli i leśnictwa w Nadrenii-Palatynacie, Stowarzyszenie winiarzy z Niemcami i Izby Architektów Ziemia sama.

Tekst Oryginalny:

Violetta Breda (licencja CC BY-NC-ND 4.0 )