Deser z jabłek w wersji rosyjskiej

Deser z jabłek  jesienią

Deser z jabłek jest królem jesiennych deserów, bardzo często bywa podawany, zarówno w Polsce jak i Rosji.

Jabłka, z racji dostępności w tym okresie, przygotowywane są na wiele sposobów.

W Polsce najczęściej  są to musy jabłkowe, szarlotki w różnym wydaniu, strucle jabłkowe, które robią bardziej doświadczone osoby w kuchni.  Jemy jabłka pieczone, w cieście naleśnikowym czy francuskim. Jabłka to przecież nieocenione źródło witamin.

W Polsce nie przygotowuje się jednak, tak często jak w Rosji deseru z jabłek w postaci pianki tzw: Pastiły

Pastiła – deser z jabłek

We Francji nazywany jest pâte de fruits, w Gruzji – tklapi, w Azerbejdżanie – lavashan, w Armenii – owoc lavash, a w Rosji – pastiłą.

Ten deser z jabłek jest równie popularny w wielu krajach, mimo że jest uważany za pierwotnie rosyjski wynalazek.

Wzmiankę o pastiłach można znaleźć np.: w liście Iwana Groźnego z 1578 roku.

Według słynnego historyka kulinarnego V. Pokhlebkina pastiła znana  jest od XIV wieku, a według legendy została  wynaleziona  przez mieszkańców Kołomny. Istnieje opinia, że ​​osobliwość pastiły , jako rosyjskiego przysmaku polega na tym, że pierwotnie był wytwarzany z pierwotnie rosyjskiej odmiany jabłek Antonowa.

W połowie XVII wieku w Kołomnie było prawie 500 sadów jabłoniowych.

Trzeba było przechować zbiory: jabłka suszono, upieczono i zamieniono na pastiłę. Nawet caryca Katarzyna Wielka była fanką smaków pastiły z Kołomny.

Odmiany pastiły w Rosji

Nieco później pastiłę zaczęto produkować w Bieljowie i Rżewie.

Historia powstania pastili Bieljowskaja sięga 1888 roku. Jej recepturę wymyślił kupiec Ambroży Pawłowicz Prochorow.

Udało mu się zorganizować produkcję i dostawę pastiły do sklepów w wielu miastach Rosji, otworzył własne sklepy w Moskwie, Petersburgu i Kijowie. Później „Kołomenskaja” została wyprodukowana w fabrykach I. A. Kuprijanowa i K. F. Chuprikowa.

W produkcji pastiły  Rżewskaja i Bieljowskaja użyto nie tylko tradycyjnej Antonówki , ale także przecieru jagodowego: borówki brusznicy, porzeczki, maliny.

Kolejnym istotnym składnikiem pastiły był miód.

Historycy piszą, że pastiła Rżew wyróżniała się tym, że warstwy  jabłka były przeplatane warstwami jarzębiny i borówki brusznicy.

Stąd zapewne jego wyjątkowa cecha – szlachetna goryczka.

Gotowali ten przysmak w piekarniku. Kilka warstw, które przeszły wstępne suszenie, układano  jedna na drugiej, po czym poddawano je wtórnemu suszeniu w drewnianych skrzynkach z olchy. Pastiła w formie pianki Kołomenskaja i Bieljowskaja były początkowo jednorodne.

Od XIX wieku do pianek dodawano cukier i białka jajek – dzięki temu można było nadać piankom szlachetną biel. Przepisy stały się bardziej zróżnicowane.

Popularyzacja pastiły

Od XIX wieku ustanowiono eksport pianek z Kołomny i Rżewa do Europy.

Pianki Belyovskaya do 1917 roku był nieodzownym uczestnikiem Światowych Targów w Paryżu.

Stamtąd wyjechała do Anglii, Kanady, Brazylii, a nawet Australii.

Pod koniec XIX wieku produkcja pastiły  nabrała bezprecedensowych rozmiarów: w 1896 roku wyprodukowano i sprzedano 10 tysięcy pudeł przysmaków.

Ciekawe, że w różnych krajach zwyczajowo serwowano pastiłę na różne sposoby.

W Rosji pianki były odcinane jak chleb i podawane z ciepłym mlekiem lub herbatą, z miodem pitnym lub winem na święta. Jedli też ze śmietaną: krojoną w kostkę.

We Francji pastiłę/ ptasie mleczko podawano do białego wina i szampana, a w Anglii i Hiszpanii do kawy.

W czasach radzieckich opracowano i rozpowszechniono uproszczony przepis na rosyjskie pastyłki,  w postaci małych sztabek, które są produkowane przemysłowo.

W 2000 roku niektórzy przedsiębiorcy, nie obojętni na rosyjską historię, zaczęli wskrzeszać klasyczne przepisy na pastiłę na skalę produkcyjną.

Muzeum pastiły

W styczniu 2009 r. w Kołomnie otwarto Muzeum Pastyły Kołomnej, w którym odwiedzający mogą skosztować i kupić pastyłę z jabłek Antonowa, stworzoną według starych receptur, według których tworzono ten deser z jabłek.

Otwarcie muzeum było pierwszym krokiem w odrodzeniu przedrewolucyjnej pastiły Kołomna.

Drugim krokiem było stworzenie fabryki muzealnej – w tych samych murach, w których 100 lat temu mieściła się produkcja pianek, gdzie dawniej wytwarzano ten pyszny deser z jabłek !

Pastiła wykonana według starych receptur to produkt dietetyczny.

Może być spożywany zarówno przez dzieci, jak i dorosłych. A to oznacza zdrowe słodycze, na które a zapotrzebowanie będzie rosło….

Jak przygotować deser z jabłek – pastiłę

Bierzemy jabłka, obieramy je ze skórki i usuwamy gniazda nasienne. 

Przygotowujemy garnek, do którego nalewamy  trochę wody (przy garnku 5 litrowym  około 100 mililitrów)

Kroimy jabłka na kawałki, przykrywamy garnek pokrywką i gotujemy jabłka na wolnym ogniu, aż będą ugotowane i miękkie.

Należy pamiętać o ich mieszaniu. W razie potrzeby można dodać troszeczkę wody i trochę miodu (ewentualnie trochę cukru). Na 5 litrowy garnek około 4 łyżki, ale można dodać według własnych upodobań.

Chcąc uzyskać jednolita masę, tworząc nasz deser z jabłek, możemy użyć blendera lub przetrzeć rozgotowane jabłka przez sito. 

Efektem końcowym powinna być konsystencja  przypominająca puree. 

Mieszamy cały czas jabłka, aby odparowała z nich, jak największa ilość wody. Warto dobrać  taki garnek, aby  jabłka się nie przypaliły.

Ugotowaną masę przekładamy na wyłożoną papierem do pieczenia płaską blachę. 

Na niej rozkładamy jabłkową masę na grubość około 0,5 cm.

Blachę wkładamy do piekarnika. Wysuszamy przez 3- 4 godzin, w temperaturze około 100 stopni.  

Piekarnik powinien być lekko uchylony. 

Wyjmujemy pastiłę, sprawdzamy (najlepiej  ręką) czy jest odpowiednio wysuszona. Nie powinna się kleić do ręki. Jeśli się klei możemy ją obrócić i dosuszyć z drugiej strony.

Po wysuszeniu pastiłę przekładamy z blachy na papier.

Pastiła  jest gotowa ! Możemy ją zwinąć w rulon czy dowolny kształt.

To idealna przekąska dla tych, którzy uwielbiają deser z jabłek i chcą być fit 🙂

zdjęcia oraz fragmenty tekstu pochodzą ze strony: https://bac-forum.ru

Artykuł powstał w ramach:

Projekt dofinansowany  ze środków Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia w ramach Otwartego Konkursu na Dofinansowanie Zdalnych Przedsięwzięć na rzecz Dialogu i Porozumienia w Stosunkach Polsko-Rosyjskich