Glutaminian sodu (E621) źle wpływa na płaty mózgu

Glutaminian sodu jest chemicznym dodatkiem do żywności – wzmacnia smak i zapach

Glutaminian sodu, zwany też MSG, jest dziś powszechnie stosowany w przemyśle spożywczym, dziś przyjrzymy się jak jego spożycie wpływa na płaty mózgu czyli pracę naszego mózgu.

Jako dodatek do żywności występuje m.in. w:

• w gotowych przyprawach, sosach w proszku, kostkach bulionowych
• często pod nazwą: hydrolizowane białka roślinne,
• zawiera go także żelatyna, słód jęczmienny, serwatka,
• gdy na etykiecie jakiegoś produktu czytacie : aromaty, aromaty identyczne z naturalnym, jest duża szansa, że produkt zawiera glutaminian sodu.
• produkty z soi zawierają duże także spore ilość glutaminianu ,
• słodycze,
• napoje w puszkach,
• dodawany jest w masarniach do wyrobów mięsnych.
• w chipsach,
• w chrupkach,
• w gotowej żywności do „podgrzania”
• w sieciowych gastronomiach.

Urzędowo jest bezpieczny ?

Przy tym trzeba odnotować, że:

• Unia Europejska zaklasyfikowała substancję jako dodatek do żywności o numerze E621. Grupa E o numerach 600-699 to tzw. „wzmacniacze smaku”. Komisja uważa, że ​​stosowanie glutaminianu sodu jako dodatku do żywności jest bezpieczne.

• glutaminian sodu jest dozwolonym dodatkiem w paszach dla zwierząt – wpisany jest do Wspólnotowego Rejestru Dodatków Paszowych.

Z powodu zwiększonego apetytu tuczące się zwierzęta przejadają się i szybciej przybierają na wadze. Efekt ten jest również wykazywany u szczurów i ludzi, gdy podaje się glutaminian i powiązane blokery receptorów. Patrz streszczenie badania >>

Niniejsze badanie po raz pierwszy pokazuje, że szeroko stosowana jednoskładnikowa substancja odżywcza – substancja smakowo-zapachowa MSG – w stężeniach, które tylko nieznacznie przewyższają te występujące w codziennej żywności człowieka, wykazuje znaczny potencjał niszczenia podwzgórzowej regulacji apetytu, a tym samym determinuje skłonność do otyłości na całym świecie.

• przeciętnie każda osoba spożywa około 4 g tygodniowo glutaminianu sodu

Oczywiście występuje też naturalny Kwas glutaminowy (L-glutamic acid), Organiczny aminokwas, występuje naturalnie w prawie wszystkich białkach. Jest łatwo przyswajalny przez człowieka, pełni ważne funkcje w organizmie ( wspomniana wyżej rola neuroprzekaźnika, także wspomaga budowę mięśni i obronę immunologiczną).

Ponadto glutaminian, jako substancja przekaźnikowa, transportuje ważne informacje w układzie nerwowym . Jest zupełnie nieszkodliwy w niewielkich, naturalnie występujących ilościach.

Patrząc neurologicznie, czy glutaminian jest narkotykiem, który upośledza płaty mózgu ?

Neurologicznie glutaminian sodu jest neuroprzekaźnikiem, odgrywającym kluczową role w uczeniu się i zapamiętywaniu. Neuroprzekaźnik służy do zamiany sygnału elektrycznego na sygnał chemiczny w synapsie i do przekazywania tego sygnału z jednej komórki do innej.

Zatem glutaminian sodu jest to związek aminokwasowy wywołujący uzależnienie, który przechodząc poprzez komórki śluzowe do krwi, a dzięki temu bezpośrednio do mózgu, szkodzi i zakłóca funkcje płatów mózgu.

Dzieje się tak, ponieważ molekuły glutaminianu ze względu na swoją wielkość mogą przekroczyć barierę krew-mózg (blood-brain barrier). W Niemczech jest zakaz dodawania tego środka do żywności dla niemowląt, u których bariera krew-mózg jest bardziej przepuszczalna niż u dorosłych.

W odróżnieniu od innych substancji narkotycznych narkotyków nie powoduje on żadnych halucynacji czy stanów “high”, jedynie wywołuje “tylko” sztuczny apetyt, zakłócając funkcjonowanie rdzenia mózgowego, który (układ limbiczny) reguluje podstawowe funkcje naszego ciała, a także odczucia a zatem i poczucie głodu.

Poprzez wpływanie na płaty mózgowe (układ mózgowy) glutaminian sodu powoduje także:

• nadmierne pocenie się,
• reakcje stresowe jak bóle żołądka, podwyższone ciśnienie krwi, kołatanie serca oraz migreny.

• percepcja zmysłowa oraz zdolność uczenia się i koncentracji po konsumpcji glutaminianu jest wyraźnie ograniczona przez kilka godzin.
• u alergików glutaminian może wywołać atak epileptyczny a nawet paraliż układu oddechowego.
• tworzy ryzyko wystąpienia Ekscytotoksyczności (zbyt wysokie stężenia glutaminianu mogą wywołać ekscytotoksyczność poprzez zwiększenie liczby jonów wapnia wchodzących do komórki). A ekscytotoksyczność występuje m.in.: przy udarze mózgu, chorobach takich jak stwardnienie rozsiane, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona. Innymi stanami, w których może dochodzić do nadmiernej koncentracji glutaminianu wokół neuronów jest np.: stan padaczkowy.

Glutaminian sodu czy jest szkodliwy także dla oczu ?

Jeśli ktoś przez dłuższy czas stosuje pożywienie zawierające polepszać smaku glutaminian sodu ryzykuje swój wzrok. Ten fakt potwierdzili naukowcy z Uniwersytetu Hirosaki w Japonii (Prof. Dr. Hiroshi Ohguro)

W doświadczeniach na szczurach udowodniono, że żywność o wysokiej zawartości Glutaminianu trwale uszkadza siatkówkę i może doprowadzić do utraty wzroku.

Prof. Dr. Hiroshi Ohguro potwierdził że w ramach jego badań stosował duże ilości Glutaminianu.

Nie chciał jednak określać minimalnej bezpiecznej granicy, ponieważ glutaminian potrafi latami się odkładać a jego szkodliwość objawia się z opóźnieniem.

Niniejsze badanie sugeruje, że dieta z nadmiarem glutaminianu sodu stosowana przez kilka lat może zwiększać stężenie glutaminianu w płynie szklistym, który otacza siatkówkę i powodować niszczenie komórek siatkówki oka.

Według Profesora może to być wyjaśnieniem dlaczego tak wielu pacjentów we wschodniej Azji choruje na specjalną formę jaskry (Glaukomia) bez typowego podwyższonego ciśnienia w oku.

Konkluzja i pytania..

Ciekawe.. że środek o takim zastosowaniu naturalnym (neuroprzekaźnik w mózgu) w organizmie człowieka, staje się głównym dodatkiem smakowym?

• co w takim razie dzieje się z człowiekiem, (jego płaty mózgu) jeśli przedawkowuje takie związki ?
• czy narastająca otyłość i coraz większe problemy z poziomem nauczania kolejnych pokoleń mają związek ze spożywaniem tej substancji ?
• a co dzieje się z całą populacją.., która faszerowana jest tego typu środkami ?

foto wprowadzające: Ragesoss ; licencja: CC BY-SA 3.0