Pokrzywy – parzące ziółka

Pokrzywy – co warto o nich wiedzieć ?

Pokrzywy to cenne rośliny lecznicze, jadalne i użytkowe.

Swój bezpośredni kontakt z pokrzywą chyba każdy pamięta – zostawia bolesne ślady na ciele.

Ale za to niewielu ludzi wie, że można szybko znieczulić poparzone pokrzywą części ciała, smarując je … sokiem z tejże pokrzywy !

Wystarczy zerwać liść, zmiąć w palcach do wystąpienia soku i potrzeć nim piekące miejsca.

Ból szybko minie. Niestety powróci po umyciu się.

Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae) to znana powszechnie trwała roślina (bylina) ruderalna, najchętniej rosnąca na glebie bardzo żyznej, wilgotnej, obfitującej w azot.

Z podziemnych kłączy i rozgałęzionych rozłogów wyrastają wzniesione, czterokanciaste łodygi, dorastające zwykle do półtora metra wysokości (wyjątkowo do 2m).

Liście ma podługowato jajowate, o sercowatej nasadzie, brzegiem grubo ząbkowane, ustawione naprzeciwlegle.

Z kątów górnych liści wyrastają wiechowate groniaste kwiatostany.

Pokrzywa jest rośliną dwupienną, wobec tego na jednych osobnikach są kwiaty męskie, z okwiatem 4-działkowym i 4 pręcikami, a na drugich kwiaty żeńskie, o pojedynczym słupku i 4-działkowym okwiecie.

Owocem jest orzeszek. Cała roślina jest pokryta włoskami parzącymi, wypełnionymi płynem zawierającym kwas mrówkowy, histaminę, acetylocholinę, żywice oraz substancję białkową o jeszcze niedokładnie poznanym składzie.

Wszystkie te związki powodują powstawanie pęcherzyków na skórze.

Włoski przy dotknięciu łamią się i kalecząc skórę, wlewają swoją zawartość do skaleczenia.

Pokrzywa rośnie prawie na całym świecie, za wyjątkiem strefy tropikalnej i okolic podbiegunowych.

Właściwości pokrzywy i występowanie w Polsce

W Polsce rośnie po przychaciach, w zaroślach, olszynach, na śmietniskach, wilgotnych siedliskach w lasach, na pastwiskach.

pokrzywy 2

W celach leczniczych zbiera się ziele lub najczęściej liście pokrzywy (najlepiej przed kwitnieniem).

Suszy się je w cieniu w temperaturze do 35 stopni C.

Jesienią lub wczesną wiosną wykopuje się kłącza i rozłogi pokrzywy, myje, suszy w temp. Do 40 stopni C.

Pokrzywa zawiera garbniki, kwasy organiczne, glukokininę powodującą obniżenie poziomu cukru we krwi, duże ilości chlorofilu, witaminy C (aż 60 mg w 100 g świeżych liści) i K, także witaminy z grupy B, prowitaminę A oraz mnóstwo składników mineralnych, a zwłaszcza potas, wapń i żelazo.

Liść pokrzywy – najcenniejszy

(Folium Urticae) służy do leczenia chorób przewodów moczowych (środek moczopędny), układu oddechowego, nieżytów żołądkowo – jelitowych (środek przeciw biegunkowy), jest środkiem pomocniczym w leczeniu cukrzycy, hamuje krwotoki.

Także wpływa dodatnio na procesy przemiany materii, pobudza działalność gruczołów wydzielania wewnętrznego i zwiększa ilość krwinek czerwonych.

Jak wynika z powyższego wyliczenia, pokrzywa jest cennym lekiem ogólnie wzmacniającym i “czyści krew”.

Stosunkowo niedawno stwierdzono obecność zarówno w liściach jak i korzeniach pokrzywy związków pobudzających organizm człowieka do zwiększonego wytwarzania substancji chroniących przed inwazją wirusów a także przed tymi rodzajami nowotworów, które są wywoływane przez odpowiednie wirusy onkogenne.

Równorzędnym surowcem zielarskim jest pokrzywa żegawka (Urtica urens) występująca rzadziej w tych samych miejscach, dorastająca tylko do 50 centymetrów wysokości.

Do kąpieli i płukania skorzystaj z pokrzywy

Poza tym ziele i liście pokrzyw mogą być stosowane do kąpieli i płukania ust.

W przemyśle ziele pokrzywy służy do otrzymywania czystego chlorofilu, stosowanego do wyrobu mydeł i kosmetyków (liść pokrzywy wzmacnia cebulki włosowe).

Z liści pokrzyw można także otrzymać dobrą zieloną farbę. Włókna z łodyg pokrzywy były stosowane do wyrobu sznurów, sieci rybackich, grubych wyrobów tekstylnych.

Na wsi od dawien dawna wiedziano, że drobno pokrojone i sparzone wrzątkiem liście pokrzyw są doskonałą paszą dla świń, bydła i drobiu (dla drobiu nie trzeba parzyć, nawet kurczętom).

Suszone zaś dodaje się zimą do karmy kurom, aby się lepiej niosły i jajka miały pomarańczowe żółtka.

Pokrzywy – tamują krew

Liście pokrzywy wysuszone (w cieniu !) i zmielone na proszek są jednym z najlepszych środków tamujących krew.

Taki “preparat” zawsze może się przydać.

Także świeże rośliny, pogniecione (zmiażdżone) stosowano jako opatrunek tamujący krew.

Odwar z pokrzywy

W ziołolecznictwie najczęściej sporządza się odwar z 2 łyżek liści i 2 szklanek wody (gotować 5 minut i przecedzić do termosu) i pije po pół szklanki trzy razy dziennie jako środek ogólnie wzmacniający. Jako moczopędne i przeciw cukrzycowe stosuje się liście i korzenie pokrzywy w odpowiednich mieszankach.

Pokrzywy – cenna roślina jadalna

Pokrzywa jest cenną rośliną jadalną (tak ! nawet na surowo).

Do spożycia zbieramy wiosną młode pędy, potem jedynie najmłodsze wierzchołki i młode liście.

Nie powinniśmy zbierać nadmiernie wyrośniętych roślin a także rosnących w miastach, w pobliżu ruchliwych szos, zakładów przemysłowych.

Należy je zawsze dobrze wypłukać i sparzyć wrzątkiem, można też spróbować zlikwidować parzące włoski poprzez dokładne przetarcie łyżką (osobiście nie próbowałem tego, bo się bałem). Pokrzywy możemy dodawać do zup, omletów, farszy i sałatek.

Dawniej w Polsce (przed stu laty) jadano młode okazy tej rośliny jako namiastkę szpinaku.

Drobno pokrojone młode listki mogą zastąpić zieloną pietruszkę.

Zupa z pokrzyw

Zupa z młodych pokrzyw (na 4 osoby):

  • kilka ziemniaków (2-3) obrać, umyć, pokrajać w drobną kostkę, zalać gorącą wodą i gotować aż się rozgotują.
  • do większego garnka wsypać 2 duże garście drobno pokrojonych pokrzyw, dodać utartą na tarce dużą marchew, wymieszać i zalać gorącym wywarem z mięsa lub kostki bulionowej (półtora litra).
  • jedną cebulę drobno posiekać, zeszklić na maśle, połączyć z zupą.
  • wlać do zupy zawartość garnka w którym rozgotowały się ziemniaki. Zagotować.
  • zupę przyprawić do smaku solą, pieprzem, zagęścić żółtkiem wymieszanym ze śmietaną (jedno żółtko, pół szklanki śmietany) i zakwasić łyżką soku cytrynowego.
pokrzywy zupa

Zbyt długo nie gotować.

Pokrzywy z buraczkiem

Kto lubi eksperymentować w kuchni niech wypróbuje ten przepis 🙂

pokrzywy i buraczek

Składniki:

  • 2 szklanki drobno posiekanych pokrzyw,
  • 2 buraczki,
  • 2 ząbki czosnku,
  • majonez.
  • sól i pieprz

Sposób przygotowania sałatki:

  • umyć buraki i gotować przez 1,5 – 2 godzin, ochłodzić i pokroić w cienkie plasterki,
  • czosnek przecisnąć przez praskę lub drobno posiekać.
  • młode pokrzywy moczyć przez  godzinę w zimnej wodzie, a następnie dokładnie umyć, i drobno posiekać,
  • wszystkie składniki łączymy, doprawiamy majonezem, solą, pieprzem i ewentualnie innymi ziołami.


Jeden komentarz do “Pokrzywy – parzące ziółka

  • 3 września, 2013 o 4:11 am
    Bezpośredni odnośnik

    przepis na zupe z pokrzywy bez wywaru miesnego, czy kostki rosołowej i bez ciezkostrawnych smietan z jajkiem, ale to wojskowy przepis…!

    rozgotowywanie pokrzywy, zamiast dac ja na końcu, zupa nie ma wogole enzymow i jest juz praktycznie pozbawiona wszelkich witamin po takim gotowaniu, czy gotujemy pokrzywe czy papier to bedzie to samo!

    aby zachowac własciwosci pokrzywy to nalezy jadac na surowo, ewentualnie gotowac ją do temperatury 40 st.C.

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

12 − osiem =