Śledzik pod kołderką
Spis treści
Śledzik w Rosji
Śledzik, zwłaszcza w piątek, bardzo często gości na polskich stołach. Wynika to po trosze z tradycji religijnych.
Piątek w Polsce jest dniem, w którym wiele osób nie spożywa potraw mięsnych.
Dominującą potrawą w tym dniu są ryby i bardzo często jest to śledzik, w różnych odsłonach.
W śmietanie, w zalewie octowej, smażony, ale u nas nie ubiera śledzia.
Co innego Rosjanie… Tam śledź jest często ubrany, ponieważ Rosjanie uwielbiają ubierać śledzia…
Następnie ubrany śledź pojawia się na ich stołach podczas świat i imprez.
Ubrany śledzik przykuwa uwagę, przede wszystkim wyglądem, ale w rzeczywistości jest także bardzo smaczny i przede wszystkim bardzo łatwy w przygotowaniu.
Śledzik – jak go ubrać i w co ?
Potrzebujemy:
- 1 płat śledziowy
- 1 ugotowany ziemniak
- 1 ukatowana marchewka
- 1 ugotowany buraczek
- 1 ugotowane jajko
- zielone, świeże zioła do dekoracji
- majonez / można też poeksperymentować z gęstym jogurtem typu greckiego
- sól i pieprz, zioła wg. smaku
Bardzo pomocny będzie plastikowy pojemnik np: po surówce. Musimy go odpowiednio przygotować, odcinając jego dno.
Pojemnik pomoże w układaniu warstw.
Ubranie śledzika
Mając przygotowane produkty śledzia ubierzemy bardzo szybko, a robimy to w następujący sposób:
- plastikowy pojemnik kładziemy na talerzu, aby móc układać w nim kolejne warstwy.
- pierwsza warstwa to pokrojony na kawałki płat śledzia.
- ułożoną warstwę śledzia pokrywamy cienką warstwą majonezu.
- na tarce ścieramy ugotowany ziemniak, który układamy na śledziu. Warstwę ziemniaka możemy delikatnie posolić i popieprzyć. Warstwę przykrywamy cienką warstwą majonezu.
- kolejna warstwa to starta, drobno, marchewka, którą też przykrywamy majonezem.
- dodajemy starty buraczek, który możemy przyprawić solą i pieprzem. Buraczek także musi być przykryty cienką warstwą majonezu.
- na buraczek kładziemy rozdrobnione białko ugotowanego jajka.
- dekorujemy tę ostatnią warstwę rozdrobnionym ugotowanym żółtkiem, przyprawiamy solą i pieprzem.
- na koniec, aby śledź wyglądał elegancko warto posypać go pokrojoną zieleniną: szczypiorkiem, pietruszką.
Przystawka jest więc bardzo łatwa w przygotowaniu i nic dziwnego, że bardzo często gości na rosyjskich stołach.
Przy tym śledzik, którego warstwy przekładane są majonezem nie jest lekka potrawą. Chyba, że jest spożywany przy okazji picia alkoholu.
Natomiast gdybyśmy chcieli go sporządzić, według powyższego przepisu, jako przystawkę podawana bez alkoholu, to śmiało możemy poeksperymentować z jogurtem greckim zamiast majonezu. Potrawa będzie dużo lżejsza 🙂
Dlaczego ubierany jest śledź, a nie inna ryba?
Bo śledź w Rosji ma bardzo ciekawą historię.
Wielu twierdzi, że historia śledzia została napisana przez Holendrów, a głównie przez holenderskiego rybaka Willema Jacoba Beikelsona, który wynalazł metodę solenia śledzia i zmienił status śledzia jako ryby.
Wcześniej śledź był produktem najbiedniejszych grup ludności i wędrownych mnichów, którzy chcieli się umartwiać. Śledź był gorzki i miał silny zapach zjełczałego oleju rybnego, już w kilka godzin po wyłowieniu..
Solenie śledzia przyczyniło się do zmiany. Stał się najbardziej popularną rybą na stołach.
Tylko czy to solenie śledzia początki miało w Holandii czy może wcześniej w Rosji…
Dużo źródeł historycznych i wykopalisk wskazuje, że na Morzu Czarnym śledź był łowiony i solony dużo wcześniej niż miały miejsce narodziny słynnego Holendra.
Europa do XIX wieku preferowała jednak śledzie poddane obróbce kulinarnej. Dominował śledź pieczony, gotowany.
zobacz >> Ryby każdego dnia
Ruska przekąska
W Rosji surowy przygotowany na wiele sposobów śledź był przekąską rozpoczynającą posiłek.
Aby zrozumieć smak lekko solonego śledzia „z cebulą i sosem musztardowym”, a także zwyczaj rozpoczynania obiadu od przekąsek solonych na surowo, zachodni Europejczycy uczyli się od ludów północno-wschodniej Europy, a przede wszystkim od Rosjan.
Zaczęło się za Piotra I, kiedy rosyjskie nawyki smakowe przynieśli do domu liczni zagraniczni specjaliści, którzy pracowali w Rosji.
Na przykład pewien brytyjski lekarz, który pracował w Rosji w sumie 30 lat, napisał w 1778 r. do swojego przyjaciela i kolegi z wydziału medycznego, że Rosjanie rzadko chorują na „choroby gnilne”, ponieważ mają pożyteczny nawyk spożywania duże ilości surowych, solonych i niesfermentowanych potraw podawanych jako przekąski
Od tamtych czasów, tymi surowymi, śledziowymi przekąskami zaczynają coraz bardziej interesować się kucharze z całej Europy. Mnożą się przepisy kulinarne, pojawia się często w restauracjach i domach.
W Rosji na stołach pojawia się: duży i tłusty śledź sołowiecki, który występuje w Morzu Białym.
W Astrachaniu odnajdziemy śledzia wyłowionego z Wołgi tzw. śledzia astrachańskiego.
W jeziorze Pleszejewo nawet teraz wyłowimy tzw. śledzia persławskiego (sielawa).
Ciekawostka: Śledź ten był wielkoposnym daniem carów i patriarchów Moskwy.
A teraz śledź może trafić na Twój stół, ubrany według przepisu powyżej…
Smacznego 🙂
Artykuł powstał w ramach:
Projekt dofinansowany ze środków Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia w ramach Otwartego Konkursu na Dofinansowanie Zdalnych Przedsięwzięć na rzecz Dialogu i Porozumienia w Stosunkach Polsko-Rosyjskich